ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΑΥΛΩΝΑ

Δημοσιεύουμε ένα ποίημα που μας ήρθε ανάμεσα σ' άλλα από τις ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΑΥΛΩΝΑ.
Τα υπόλοιπα θα τα δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού.
Είναι καταπληκτική η αποτύπωση και ο πλούτος των συναισθημάτων στο χαρτί των φυλακισμένων παιδιών.
Όταν τα διβάζεις έχεις την αίσθηση οτι σου έχουν πει πάρα πολλά μέσα σε λίγες γραμμές.
Αφήνουμε αυτούσια την ορθογραφία και τον τρόπο γραφής όπως τα παραλάβαμε.
ΑΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
ΣΥΓΝΟΜΗ ΖΗΤΑΩ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΙ
ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΛΑΞΕΙΣ

ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΙΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑΣΤΗ
ΤΡΑΒΑΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΥΠΙ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΠΟΥΛΙ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΚΛΕΙΝΗ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ

ΚΑΙ ΕΣΥ ΧΤΥΠΑΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΗ ΠΛΙΓΗ
ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΓΓΑΛΙΑ ΚΑΙ ΡΩΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ
ΓΙΑΤΙ
ΓΙΑΤΙ

ΕΛΑ ΚΡΙΝΕΜΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΒΑΛΕ ΣΑΠΟΥΝΙ ΣΤΟ ΣΧΟΙΝΙ
ΜΑ ΕΓΩ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΦΥΛΑΚΗ
ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΓΙΑΤΙ;