ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ" ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

8 Απριλίου 2010. "Αυτοκτονία" 20χρονου Γεωργιανού στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Βόλου.
Το κράτος τρομοκράτης και η τρομοκρατικοί μηχανισμοί του "αυτοκτονούν" ακόμη έναν άνθρωπο που απλά ήθελε να ζήσει μακριά από το τόπο που γεννήθηκε. Ήθελε να ΖΗΣΕΙ αυτό από μόνο του ήταν το μόνο έγκλημα του. Είχε καταθέσει αίτηση για χορήγηση πολιτικού ασύλου αλλά αντ' αυτού το μόνο που του δώθηκε ήταν η απόφαση γι' απέλαση. Η απέλαση στη χώρα του ήταν η υπογραφή για τη θανατική καταδίκη του, σαν πολιτικός αντιφρονούντας στη χώρα του.
Δεν ήταν ούτε έμπορας ανθρώπων, ούτε έμπορας ναρκωτικών, ούτε έμπορας όπλων, ούτε άρπαγας δημοσίου χρήματος, γι' αυτό και δε μπορούσε να εξαγοράσει το πολιτικό άσυλο.
Η "αυτοκτονία" την οποία ισχυριστήκανε από την αστυνομία Βόλου, είναι παραμύθια που δε πείθουν.
Ισχυρίζονται πως κρεμάστηκε στο κελί του, όλοι ξέρουν όμως πως σεντόνια δε δίνουν στα αστυνομικά τμήματα, ακριβώς για να αποφύγουν την αυτοκτονία του κρατούμενου [έτσι το δικαιολογούν] ακόμη και τα κορδόνια από τα παπούτσια των κρατουμένων παίρνουν.
Την επόμενη ημέρα 9 Απριλίου, έγινε παρέμβαση στο δημοτικό ραδιόφωνο Βόλου και διαβάστηκε κείμενο για την υποτιθέμενη "αυτοκτονία", ακολούθησε πορεία και μοίρασμα του κειμένου στο κέντρο της πόλης.
Το Σάββατο 10 Απρίλη έγινε πορεία προς το αστυνομικό τμήμα Βόλου Νέας Ιωνίας, όπου δολοφονήθηκε ο 20χρονος Γεωργιανός.