ΤΗΣ ΑΠΟ-ΔΡΑΣΗΣ

To περιοδικό αυτό γεννήθηκε ως αυθόρμητη ανάγκη από άτομα που με τον ένα ή άλλο τρόπο έχουν σχέση με τη φυλακή.Συμπτωματικά βγαίνει σε μια συγκυρία με έντονη κινητικότητα μέσα κι έξω από τις φυλακές. Οι φωνές από μέσα βέβαια δεν ησυχάζουν ποτέ...όσο υπάρχει εγκλεισμός. Οι φυλακές έβραζαν, βράζουν και θα βράζουν.Το περιοδικό αυτό είναι απλά ένα όχημα που βοηθάει αυτές τις φωνές να δραπετεύσουν και να διακινηθούν σ΄όλη τη κοινωνία. Η "απο-δραση", στην ουσία θέλει να συμβάλλει, στην αντιπληροφόρηση, γύρω από τη φυλακή, να συμπαρασταθεί στον αγώνα των κρατουμένων και να στηρίξει έναν λόγο ανατρεπτικό προκειμένου να δημιουργηθούν οι συνθήκες να καταργηθούν οι φυλακές. Μόνο μετά από δράση μπορούμε να έχουμε ότι ονειρευόμαστε κι ελπίζουμε. Κι έπειτα δεν είναι η απόδραση καθήκον κάθε ανθρώπου που βιώνει, αυτόν τον αργό θάνατο, την χειρότερη ποινή της κρατικής εξουσίας, που φυλακίζεται, πειθαρχείται και τιμωρείται με κάθε τρόπο;

Δευτέρα, Ιουλίου 15, 2013

Καταγγελίες κρατουμένων για άθλιες συνθήκες διαβίωσης και θανάτους στις φυλακές

Για ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό θανάτων, κρατουμένων ασθενών στον Κορυδαλλό, κάνουν λόγο σε καταγγελία τους οι κρατούμενοι, ζητώντας να τους επισκεφτεί, στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού, Επιτροπή γιατρών και άλλων αρμοδίων, για να διαπιστώσουν τις «άθλιες «συνθήκες διαβίωσης».
Για το λόγο αυτό, απεργία πείνας και αποχή από τα φάρμακά τους, άρχισαν από την Πέμπτη το πρωί περίπου 200 κρατούμενοι – ασθενείς (οροθετικοί, καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς, άτομα με φυματίωση και με εγκεφαλικά) που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» του Σωφρονιστικού καταστήματος Κορυδαλλού.
Στην καταγγελία τους, οι κρατούμενοι ασθενείς, υποστηρίζουν ότι:
Μέσα στο τελευταίο τρίμηνο σημειώθηκαν 10 θάνατοι κρατουμένων ασθενών. Το ιατρικό – νοσηλευτικό προσωπικό δεν είναι εξειδικευμένο, για τα αντίστοιχα νοσήματα των κρατουμένων και συχνά δεν δείχνει προθυμία, να ανταποκριθεί σε αιτήματα των οροθετικών κυρίως ασθενών, όταν ζητούν να υποβληθούν σε εξετάσεις για να ρυθμιστεί η θεραπεία τους.
Το συσσίτιο συχνά είναι όσπρια (φακές, φασόλια) πάντα, όμως, χωρίς λάδι. Το γάλα που προσφέρεται για πρωινό, αραιώνεται με νερό. Η μερίδα είναι όση χωρά σε ένα πλαστικό ποτηράκι και συνοδεύεται από μία μόνο φρυγανιά.
Σε μικρούς θαλάμους που 4Χ5 στοιβάζονται 15 κρατούμενοι ασθενείς, ανεξάρτητα αν ορισμένοι έχουν και μεταδοτικό νόσημα. Σε άλλους χώρους για 8 άτομα στοιβάζονται 30 άτομα.
Πλένουν τα ρούχα τους οι ασθενείς και τα απλώνουν στο διάδρομο του νοσοκομείου. Υπάρχει έντονη δυσοσμία, καθώς ασθενείς με εγκεφαλικό συχνά λερώνονται και τους καθαρίζουν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Οι τουαλέτες συχνά παθαίνουν βλάβη και καθυστερεί η επισκευή τους.
Σε μια τουαλέτα περιμένουν ουρά για να εξυπηρετηθούν 80 άτομα. Αρκετοί κοιμούνται σε βρώμικα στρώματα στο πάτωμα.
Οι κρατούμενοι αναφέρουν ότι «η κατάσταση αυτή είναι γνωστή, τόσο στην διεύθυνση του νοσοκομείου, όσο και στη διεύθυνση του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού, έχουν επανειλημμένα καταγγελθεί όλα αυτά, χωρίς ωστόσο ν΄αλλάζει κάτι».

148 κρατούμενες στις φυλακές της Καλιφόρνια υποβλήθηκαν σε στείρωση

Κρατούμενες στις φυλακές της Καλιφόρνια υποβλήθηκαν σε στείρωση – Σύμφωνα με τους γιατρούς πρόκειται για μία οικονομικά συμφέρουσα λύση.
Μία φρικιαστική ιστορία εφαρμογής της σύγχρονης ευγενετικής από την Καλιφόρνια, την ιδια πολιτεία που ήταν κάποτε γνωστή ως εκείνη με τα υψηλότερα ποσοστά στειρώσεων, με 20.000 ανθρώπους να έχουν χάσει την ικανότητά τους να τεκνοποιήσουν μεταξύ 1909 και 1964. Ήταν τόσο ευρέως γνωστή η πρακτική αποτροπής των ‘αδυνάμων’ από την τεκνοποίηση, που βάση ιστορικών πηγών, οι Ναζί επικοινώνησαν το 1930 με το τμήμα που διαχειριζόταν το πρόγραμμα στην Καλιφόρνια. Το να επιθυμούν να συμβουλευτούν οι Ναζί τους ανθρώπους αυτούς, σημαίνει ότι κάτι λάθος θα πρέπει να έκαναν.
Το ντροπιαστικό αυτό παρελθόν όμως επέστρεψε να στοιχειώσει την πολιτεία της Καλιφόρνια, καθώς βγήκε στην επιφάνεια μια νέα αναφορά που αποκαλύπτει ότι 150 γυναίκες κρατούμενες των φυλακών στειρώθηκαν κατά το διάστημα 2006-2010, χωρίς κρατική έγκριση. Η έκθεση αναφέρει ότι τουλάχιστον 148 γυναίκες υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις στείρωσης, μάλιστα μεταξύ 1997 και 2010 το κράτος πλήρωσε 147.460 δολάρια σε γιατρούς για την πραγματοποίησή τους.
Σύμφωνα με κρατούμενες και τους δικηγόρους τους, το προσωπικό των φυλακών στόχευε σε γυναίκες που πίστευαν ότι θα επέστρεφαν στη φυλακή και πάλι μετά την αποφυλάκισή τους. Ο γυναικολόγος Δρ. James Heinrich, ο οποίος εργαζόταν στη φυλακή για γυναίκες, Valley State Prison, υποστηρίζει ότι η πρακτική αυτή βοήθησε φτωχές γυναίκες, οι οποίες αντιμετώπιζαν την πιθανότητα επιπλοκών από μελλοντικές καισαρικές επεμβάσεις, προσθέτοντας ότι, αν και αυτό αποτελεί πιθανότητα, δεν είναι το βασικό του κίνητρο. Ο ‘καλός’ γιατρός συνέχισε αναλύοντας τα οικονομικά συμφέροντα της επιλογής των χειρουργίων, υποστηρίζοντας ότι το χρηματικό ποσό που δαπανήθηκε δεν ήταν τόσο αξιόλογο σε σύγκριση με τις δαπάνες που συνεπάγονταν οι εναλλακτικές.
“Για μια περίοδο 10 ετών, οι χρηματικές δαπάνες δεν είναι και τόσο μεγάλες συγκριτικά με τα χρήματα που δαπανούνται από την πρόνοια για τα ανεπιθύμητα αυτά παιδιά που γεννιούνται. Όλες οι κρατούμενες επιθυμούσαν να πραγματοποιηθεί η επέμβαση,” είπε ο γιατρός σχετικά με τις στειρώσεις. “Αν επιστρέψουν ένα ή δύο χρόνια αργότερα ισχυριζόμενες πως “κάποιος με ανάγκασε να το κάνω”, αυτό θα είναι ψέμα. Απλά θα πρόκειται για κάποιον που επιθυμεί να πάρει αποζημίωση απ’το κράτος.
Μα δεν επιδεικνύει σεβασμό και συμπόνοια; Ο Heinrich έχει κατονομαστεί από τις κρατούμενες των φυλακών ως ένας από τους γιατρούς που συχνά τις προσέγγιζε και τις πίεζε να κάνουν την επέμβαση, με την πλειοψηφία των περιπτώσεων να μην έχει καν λάβει την παραμικρή δικαιολογία για την αναγκαιότητά της. Εντούτοις θα πρέπει να πιστέψουμε ότι εκανε το σωστό.
Όμως, όχι μόνο είναι ηθικά λάθος να πιέζει κανείς μία γυναίκα να κάνει μια τέτοια επέμβαση, αλλά είναι και παράνομο. Μάλιστα ο ομοσπονδιακός νόμος καθιστά παράνομη την χρήση ομοσπονδιακών πόρων για την πραγματοποίηση στειρώσεων σε κρατούμενες. Βάση της νομοθεσίας της πολιτείας της Καλιφόρνια, πριν από την έγκριση κονδυλίου για την επέμβαση, η Επιτροπή Αναθεώρησης Θεμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Health Care Review Committee) θα πρέπει να εξετάσει κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αυτό όμως στην περίπτωση των κρατουμένων δεν έγινε ποτέ, καμία αίτηση δεν υποβλήθηκε στην επιτροπή.
Η Δρ. Ricki Barnett, η οποία ελέγχει το κόστος και τις επεμβάσεις που γίνονται εκ μέρους της υπηρεσίας για την έγκριση κονδυλίων (California Prison Health Care Receivership), έδωσε εντολή να σταματήσουν οι πρακτικές στείρωσης, αφου ένας κρατικός υπάλληλος την ενημέρωσε για το ζήτημα. Στις συναντήσεις που ακολούθησαν, η Barnett παραθέτει έναν απαράδεκτο ισχυρισμό σχετικά με τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους:
Ο 16ετής περιορισμός για τις στειρώσεις έδειχνε να αποτελεί νέο για τους διοικητές υγείας των φυλακών, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το συμβαλόμενο προσωπικό υγείας. Μάλιστα, κανένας από τους γιατρούς δε γνώριζε ότι χρειαζόταν άδεια για να πραγματοποιήσει τις επεμβάσεις στείρωσης στις κρατούμενες. Όλοι λειτουργούσαν με δεδομένο ότι επρόκειτο για κάτι εντελώς λογικό, όπως δήλωσε.

 Αυτή είναι ενδεχομένως η πιο αηδιαστική αποκάλυψη στην όλη ιστορία: πίστευαν ότι όλα είναι εντάξει. Το να πιέζουν γυναίκες που έχουν πιάσει πάτο στο να εγκαταλείψουν την ικανότητά τους να αποκτήσουν άλλο παιδί θεωρούσαν ότι είναι κάτι λογικό.
Ο Heinrich παραδέχτηκε ότι συστηματικά προσδιόριζε ποιές γυναίκες είχαν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να εξαρτιούνται σε όλη τους τη ζωή από την πρόνοια, ώστε να τις υποβάλει στην επέμβαση. Ο ίδιος πίστευε ότι δε θα πρέπει να πληρώνουμε για ολά αυτά τα ‘ανεπιθύμητα’ μωρά.
Οι επεμβάσεις αυτές δεν ήταν ιατρικά απαραίτητες, ήταν η προσωπική του αποστροφή για τις γυναίκες αυτές που τον ώθησαν να προχωρήσει στα χειρουργεία. Η λογική που αποτέλεσε βασική κινητήριο δύναμη, είναι ότι οι κρατούμενες δεν αξίζουν να κάνουν παιδιά. Η ιδεολογία αυτή συγκενεύει μα αυτή της γενετικής εκκαθάρισης. Ο Heinrich και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι, έπαιζαν το ρόλο του δικαστή, των ενόρκων και των εκτελεστών ταυτόχρονα. Αυτό είναι και ο ορισμός της ευγενετικής.
Φυσικά οι γυναίκες έπρεπε να εγκρίνουν το χειρουργείο, αλλά υπό ποιές συνθήκες δέχτηκαν; Σε μία περίπτωση, μία γυναίκα δήλωσε ότι ερωτήθηκε κατά τη διαρκεια του τοκετού και ενώ ήταν δεμένη. Ο τοκετός αποτελεί μία από τις πιο επώδυνες εμπειρίες που θα βιώσει μια γυναίκα και είναι ευνόητο ότι κατά τη διάρκεια αυτού δε μπορεί να κληθεί να πάρει τέτοιου είδους αμετάκλητες αποφάσεις.
Οι επεμβάσεις πλέον σταμάτησαν, αλλά η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Δυστυχώς για την Καλιφόρνια, δε μπορεί ακόμα να αποστασιοποιηθεί από τη σκοτεινή της ιστορία. Η ιστορία, αν και σε μικρότερη κλίμακα, επαναλήφθηκε. Πρόκειται για μια ιστορία κατάχρησης εξουσίας. Δυστυχώς, οι εμπλεκόμενες γυναίκες δε θα μπορέσουν ποτέ να δικαιωθούν ή να αποζημιωθούν.

ΠΗΓΗ:  http://www.addictinginfo.org/2013/07/08/california-female-inmates-sterilized-doctor-said-it-was-more-cost-effective-than-welfare/

ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΚΚΑΣ

Και μετά από τον σκληρό κι αξιοπρεπή αγώνα που έδωσε ο Κώστας Σακκάς,  στην 38η ημέρα της βασανιστικής απεργίας πείνας, την Πέμπτη 11 Ιουλίου ανακοινώνεται από το συμβούλιο εφετών, πως κάνει δεκτό το αίτημα  και δέχεται την αποφυλάκιση του. Μια αποφυλάκιση με επιβαλλόμενους όρους, μια αποφυλάκιση που στην ουσία είναι μια άτυπη φυλάκιση και βεβαίως η "δικαιοσύνη" επιβάλει και εισπρακτική αμοιβή... 30000 ευρώ στον κρατούμενο ως εγγύηση, τι είδους εγγύηση είναι αυτή, για τι πράγμα ζητείται, είναι λίγο δύσκολο να καταλάβουμε, αλλά έτσι είναι οι νόμοι, ερμηνευμένοι ανάλογα των δικαστών, των πολιτικών συγκυριών και κατά περίπτωση.
Ο Κώστας Σακκάς κρατούνταν δυόμιση χρόνια προφυλακισμένος, χρόνος ρεκόρ για προφυλάκιση, αλλά είπαμε οι νόμοι ερμηνεύονται κατά το δοκούν...
Οι όροι που επιβάλλονται στον συγκεκριμένο υπόδικο  είναι οι παρακάτω:
Σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών ο Κώστας Σακκάς αφήνεται ελεύθερος με την επιβολή των εξής περιοριστικών όρων: απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, απαγόρευση μετακίνησης εκτός του νομού Αττικής, υποχρεωτικής εμφάνισης κάθε Δευτέρα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του, υποχρεωτικής διαμονής στην οικία που έχει δηλώσει ως κατοικία του, απαγόρευσης οποιασδήποτε επαφής και επικοινωνίας με συγκατηγορουμένους του στην υπόθεση της οργάνωσης «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς», αφαίρεση διαβατηρίου και αστυνομικής ταυτότητας και χρηματική εγγύηση 30.000 ευρώ.
Η όλη μεταχείριση στον Κώστα Σακκά που δεν είναι συνηθισμένη σε άλλους κρατούμενους δείχνει πως τον αντιμετωπίζουν σαν ειδική περίπτωση που αποκαλύπτει και τον πολιτικό χαρακτήρα της υπόθεσης.